bir yanım sus pus olmuş soluk bir sonbahar
bir yanım çığlık çığlığa mavi bir liman

geç açmış çiçeğin bahara yalnızlığıdır özlemim
gardaki son yolcunun gölgesidir silüetim

ve nasibi kanatlarının üzerinde
geç kalmış göçmen kuşun telaşıdır yüreğim

kısmetse alır giderim,
değilse bilir giderim ben payıma düşeni…

anladım; ölmekle ölünmezmiş, varolmak yetmezmiş
Allah’ı zikreden her nefes sevilmeye değermiş…

Mehmet KARASAKAL