Sensizliği yaşıyorum ama seninleyim

Belki senden biraz uzağım bedenen

Bana en yakın olduğun hali bilmeden

Geçer mi sanıyorsun hayatı seni görmeden

Sarı saçlarının gölgesi düştü ayrılığında her yere

Buz eser rüzgarlar, dön gayri

Ne denizde mavi, ne dalda yeşil kaldı gözlerinden uzak

Ay kendine ……. yüzüne, nispet gelmez oldu geceye

Gece Ay’a ben sana hasret kaldım

Yüzün döneli benden geri.

Telgrafın tellerinde postacının sesinde

Sen varsın aklımda, gelen her haberde

Anlatamam sana muhtaç duygularımı

Kelimeler yetersiz, ifadeler anlamsız kalır

Kesilir soluğum yüreğimin derinliklerinde kalır.

Mehmet Karasakal